رنجنامه آزمون نظام مهندسی برق

به گزارش دپارتمان آزمون های تخصصی آکادمی مهندس کریمی، رنجنامه آزمون نظام مهندسی برق نوشته شده است. برای دوستان خود ارسال کنید

مطالب این متن کوتاه، رنجنامه ایست که توسط کوچک ترین عضو جامع فرهیخته کشور از وضعیت آزمون نظام مهندسی برق نوشته می شود. لطفا بدور از هر گونه تعصب و جبهه گیری خاصی مطالعه کنید و حتما برای دوستان خودتون ارسال کنید.

با وجود اینکه آزمون بیش از ۲۵ سال برگزار می شود، اما تاکنون دفتر محترم مقررات ملی به یک تقویم اجرایی برای برگزاری آزمون نرسیده است. در مصاحبه ای که حضورا چند سال قبل در دفتر آقای مهندس مانی فر داشتم، فرمودن که می خواهیم در ماه های اردیبهشت و آبان هر سال که هوای مناسب تری دارد، آزمون را برگزار کنیم که عملا هیچگاه محقق نشده است. این بی برنامه گی باعث از دست دادن فرصت ثبت نام برای بسیاری از داوطلبان و عدم آمادگی لازم برای آنها می شود.

در تمامی آزمون های برگزار شده توسط سازمان سنجش کشور، کلید سوالات ساعاتی بعد منتشر می شود اما در این آزمون، ارایه کلیدها تا یک ماه هم طول کشیده و این باعث استرس داوطلبان و سردرگمی آن برای شروع مجدد می شود. کلیدهای اعلام شده همیشه دارای ایراداتی بوده که اوج این ایرادات در آزمون طراحی مهر ۹۹ بود که در نهایت بجای جبران ایرادات متعدد و صرفا برای آرام کردن جو، داوطلبانی که به حد نصاب ۵۰ نرسیده بودند، قبول شدند.

قبولی داوطلبان با نمرات ۴۸ و ۴۹ در آزمون مهر ۹۹، بدعت بسیار زشتی بود که تا سال ها باید تاوان این تصمیم کدخدامنشی داده شود. این تصمیم هیچ مبنای علمی نداشته و در حق بسیاری از داوطلبان سنوات قبل و بعد که از این موهبت (!) محروم خواهند بود، اجحاف شد، ضمنا حق و توقع بی موردی برای داوطلبان نیز ایجاد کرده است.

به صورت مشهود، طراحان سوال یکی از اولویت های اصلی خود را دور زدن منابع کمک آموزشی با نوآوری هایی در انتخاب موضوع برگزیده اند که در این منابع نباشد. قرار نیست آزمون حول چند محور خاص و محدود باشد اما این نباید منجر به طرح سوالات بی اهمیت از منابع مهم شود، به عنوان نمونه چرا باید سوال طرح شده از مبحث بسیار مهم نوزدهم، با آن همه اهمیت در طراحی، در مورد یک اصطلاحی بنام «مصالح هوشمند» باشد؟ طراح محترم این پرسش اصلا فکر کرده که فهمیدن مفهوم این اصطلاح چه کمکی به صرفه جویی انرژی در ساختمان می کند؟

این آزمون «آزمون به حرفه مهندسی» بوده و داوطلبان بعد از قبولی باید پروانه اشتغال به کار مهندسی دریافت کنند، پس جهت گیری سوالات باید به سوی سنجش سطح علمی و اطلاعات کاربردی مهندسین باشد و لاغیر. بعضی موضوعات، به ویژه در آزمون طراحی مرداد ۱۴۰۰، هیچ سنخیتی با این مساله ندارد. هیچ طراح تاسیسات برقی نیاز نیست نحوه جاگذاری در رابطه امپدانس موتور را بلد باشد یا اینکه اساسا چند درصد ساختمان های نیاز به برقگیر دارند که طراحان این همه سوال از آن طرح می کنندو

داوطلبان معمولا از کمبود زمان آزمون همیشه گله داشتند، در آزمون مهر ۹۹ اتفاق خوبی رخ داده و ۱۵ دقیقه به زمان آزمون طراحی اضافه شد، به نظر می رسد طراحان سوال تصور کرده اند که ۱۵۰ دقیقه به زمان آزمون اضافه شده، نزدیک به نیمی از سوالات طراحی مرداد ۱۴۰۰، مساله هایی با حجم محاسبات بسیار بالا بود! شاید غالب سوالات سطح دشواری خیلی بالایی نداشتند اما قطعا هیچ داوطلبی نمی توانست به تمام این پرسش ها پاسخ دهد.

سرخوردگی و دور شدن طیف گسترده ای از مهندسین باسواد و باانگیزه از اخذ پروانه نظام مهندسی، نه بدلیل عدم توانایی علمی، بلکه به دلیل رویه اشتباه در انتخاب موضوع و … در آینده باعث کم شدن وزن کیفی مهندسین خواهد شد. باید اذعان نمود که اکثر مهندسین بعد از اخذ پروانه مطالعه لازم را نداشته و دوره های آموزشی و ارتقا پایه نیز تاثیر چندانی ندارد و تنها امید به مهندسین تازه نفس است.