یکی مهمترین تصمیماتی که در کسب و کارم گرفتم، تصمیم به گذر از فرد به مجموعه بوده که خرداد 99 با دوستم برای شراکت صحبت اولیه کردیم، در دی 99 به صورت عملیاتی استارت یک مجموعه بنام «آکادمی مهندس کریمی» رو زدیم. تا اون زمان، من عملا به تنهایی همه کارهای تولید محصولات آموزشی، محتوای شبکه های اجتماعی و سایت، ثبت سفارش، ارسال، چاپ محصولات و … رو به تنهایی انجام می دادم! مزیتی که داشت این بوده که من عملا هزینه جاری خاصی نداشتم اما مشکلش هم این بود که اولا فرآیند فرسایشی بود، اجازه رشد و توسعه به من نمی داد و مهمتر از همه، سقف درآمدی من کوتاه بود.

با اطمینان می تونم بگم که مهمترین چالشی که برای من، یه عنوان صاحب یک کسب و کار نسبتا نوپا، سیستم سازیست که هنوز بعد از بیش از 2 سال و نیم با آن درگیر هستم، هر چند که تا حدود زیادی کمتر شده! سیستم سازی رو می تونم در چند بخش مهم خلاصه سازی کنم:

1. نیروی انسانی: سخت ترین بخش در سیستم سازی، ایجاد کادر نیروی انسانیه. ما اساسا در مجموعه چهار بخش اصلی داریم: فروش (14 نیرو)، پشتیبانی (4 نیرو)، اداری-خدماتی (4 نیرو)، محتوا (9 نیرو) و علمی (6 نیرو) که فرآیند استخدام آنها چالش روزانه ما بوده که هرچند الان صرفا در بخش علمی، هنوز همکارهای موردنیاز را نتونستیم جذب کنیم.
2. سخت افزار: پرهزینه ترین بخش سیستم سازی مربوط به سخت افزارهایی مجموعه از جمله فضای کار، کامپیوتر، وویپ، میز و صندلی و … که تقریبا برای هر نفر جدید حدودا 15 تا 20 میلیون تومان به مجموعه تحمیل می شود.
3. نرم افزار: اعصاب خوردکن ترین و شاید کندترین بخش ایجاد سیستم نرم افزاری برای سایت، اپلیکیشن، اداری (حسابداری و …) است که تاثیر فوق العاده ای بر شخصیت دادن به سیستم داره.