بسیاری از صاحبان کسب و کار، مدیر بیزینس خود نیستند و صرفا، کارمند ارشد محسوب می شوند، در واقع کارهای مدیریتی برای مجموعه انجام نداده و دقیقا یک کارمند هستند که دارای حقوق و جایگاهی بالاتر از سایر کارمندان محسوب می شوند. همین رویکرد و عدم توانایی در عبور از کارمندی به مدیریتی باعث شده که حاشیه سود بیزینس کمتر، فرآیند کار فرسایشی و البته سرعت پیشرفت به صورت لاک پشتی باشد.
مدیر باید هنر نظارت داشته و به جای دخالت مستقیم در امور اجرایی و فنی، ایرادات را استخراج و صرفا ناظر رفع ایرادات و بهبود فرآیندها باشد. مثلا اگر لوله ای ترکید، مدیر با بررسی مشکل، نیروی فنی تخصصی را برای رفع آن جذب می کند اما کارمند خود به رفع ترکیدگی می پردازد. این کار باعث می شود هم کار بی کیفیت تر و زمانبرتر شده و هم کارمند از کار تخصصی خود دور شود.
مدیریت بدون سیستم سازی، بویژه سیستم نیروی انسانی، میسر نمی شود. مدیر باید ابزارهای لازم برای اجرای امور داشته و البته این ابزارهای انسانی باید طبق دو فاکتور نیاز و توانایی تامین هزینه را در نظر داشت.
بدون ابزارهای نظارتی، نمی توان نظارت درست و کامل انجام داد، شاید دوربین های مدار بسته رایج ترین ابزار باشد اما تعریف کردن شاخص عملکرد کلیدی (KPI) و استفاده از نرم افزارهای گزارش گیری بسیار مهم تر و موثر است.
تمامی حقوق برای آکادمی کریمی محفوظ می باشد.
