احداث ساختمانهاي بلند مرتبه و برجها در كلان شهرها، افزايش ميانگين سني افراد جامعه و نياز
جمعيت ميانسال و كهنسال كشور به استفاده از سامانههاي مكانيزه حمل و نقل داخل ساختمان،
لزوم تعبيه سامانههايي چون آسانسور و پلهبرقي را بيش از پيش روشن ساخته است. به منظور
طراحي، اجرا و بهرهبرداري صحيح و قانونمند اين تجهيزات لازم است ضوابط مشخصي در اين
خصوص توسط نهادهاي ذيصلاح تدوين و ابلاغ گردد. اين ضوابط علاوه بر جامعيت بايد به اندازه
كافي شفاف و بدون ابهام بوده و ضمانت اجرايي لازم را داشته باشد. از اينرو مبحث پانزدهم مقررات
ملّي ساختمان براي اولين بار در سال 80 با عنوان آسانسورها و پلههاي برقي توسط دفتر امور
مقررات ملّي ساختمان وزارت مسكن و شهرسازي (سابق) تدوين گرديد و در سال 87 نيز مورد
بازنگري قرار گرفت.
